Kupalište kod „Šest topola“ | Staro(beo)gradske priče

Možete li da zamislite vreme kada je Sava u Beogradu bila toliko čista da se iz nje mogla piti voda?!

Iako iz današnje perspektive to, najblaže rečeno, zvuči neverovatno istina je da je do Drugog svetskog rata i neposredno nakon istog, najveća „jugoslovenska“ reka na čitavom svom toku, od izvorišta u slovenačkim Alpima do svog ulivanja u Dunav u Beogradu, bila toliko čista i nezagađena, da je to danas teško i zamisliti.

Bila su to vremena kada u slivu Save nije bilo industrije i fabrika koje svoje otpadne vode direktno izlivaju u reku, kada nije bilo splavova i restorana čije fekalije uglavnom završavaju u reci i vremena kada su gradovi i naselja na Savi bili znatno manji, a reka sposobna da se prirodnim procesima samoprečisti.

Sava je i tada, kao i danas, kao magnet privlačila Beograđane. Na području današnjeg Sajma, tada periferiji uzvodno od grada, postojalo je čuveno kupalište kod „Šest topola“.

Profesor Aleksandar Ajzinberg u jednoj od svojih knjiga svedoči o popularnosti ovog izletišta u godinama pre Drugog svetskog rata i neposredno po njegovom završetku, dok još nije nastupilo masovno zidanje i širenje Beograda. Kupalište kod „Šest topola“ sastojalo se zapravo iz tri manja kupališta ili kako se tada govorilo - kupatila.

Takozvano „Opštinsko kupatilo“ predstavljalo je uređenu plažu koja je mogla primiti oko 1000 kupača. Na nju su uglavnom dolazili porodični ljudi ili što bi se reklo - pristojan svet.

Pedesetak metara nizvodno, nalazio se lep drveni splav obojen u zeleno, pod nazivom „Smiljevo“ sa dva ograđena bazena za kupače i kabinama na zakupljivanje. Njega su posećivali pretežno stari Beograđani, oni koji su se tu kupali generacijama i pre Drugog rata.

Još nizvodnije, nalazilo se i treće kupalište, takozvani „Signal“. Na njemu su se, po pričama, okupljali „dođoši“, svet koji je neposredno nakon rata počeo da se doseljava u Beograd i koji se od ostalih razlikovao svojim zavičajnim akcentima i odsustvom osećaja za red i čistoću na plaži. I jedni i drugi i treći, uživali su tokom leta na Savi, od jutra do večeri.

U nastupajućim godinama „industrijske revolucije“ u tadašnjoj državi, na području kupališta kod „Šest topola“ ponikao je sajamski kompleks, sa mnogobrojnim izložbenim halama koje se tu nalaze i danas, a na nekadašnje kupalište podseća samo restoran koji nosi simboličan naziv „Šest topola“.