Danilo Lazović | Poreklo naziva ulica

Danilo Lazović (1951 - 2006) bio je veliki srpski glumac, poznat po svom energičnom i čvrstom karakteru i legendarnim rolama u televizijskim serijama snimanim tokom 90-ih godina prošlog veka.

Rođen je u radničkoj porodici, u Brodarevu, ali je najveći deo svog detinjstva i školske dane proveo u Priboju, sve dok krajem 60-ih godina nije prvi put stigao u Beograd, na studije glume.

Veliki talenat i buduću veliku karijeru najavio je već na kraju svojih studentskih dana, briljantnim tumačenjem vladike Danila, u Njegoševom „Gorskom vijencu“, rađenom po adaptaciji Matije Bećkovića i Borislava Mihailovića Mihiza.

Svoju prvu zapaženiju televizijsku ulogu ostvario je u kultnoj seriji „Otpisani“, da bi nakon toga one jednostavno počele da se ređaju, što u popularnim jugoslovenskim filmovima i serijama, što na daskama Zvezdara teatra, Ateljea 212 i Narodnog pozorišta.

Neizbrisiv trag i enormnu popularnost među svim generacijama gledalaca, Danilo Lazović ostvario je ulogama u porodičnim serijama, nastalim tokom 90-ih godina prošlog veka. Među njima, autentični lik Šćepana Šćekića u seriji „Srećni ljudi“ izdvojio se kao onaj sa kojim je Danilo Lazović do kraja života bio povezivan, iako je u svojoj bogatoj karijeri sa velikim uspehom tumačio na desetine različitih karaktera.

Glumac izuzetnog besedničkog dara, Danilo Lazović bio je i čovek čvrstog i nepokolebljivog i karaktera, odan tradiciji predaka, patrijarhalnim i starim porodičnim vrednostima.

Malo je poznato da je Danilo Lazović u jeku svoje najveće glumačke slave, tokom teških devedesetih, napustio gradski komfor i život glumačke zvezde i sa svojom mnogočlanom porodicom iz centra Beograda otišao na selo, nastanivši se na obodu podavalskog sela Vrčin.

U pauzama snimanja popularnih serija i nastupanja u beogradskim pozorištima, Danilo Lazović se neretko mogao videti kako se na svom imanju bavi poljoprivrednim poslovima ili čuva ovce, živi mirno i povučeno, daleko od gradske vreve, pozorišnih bifea i tadašnjeg „džet seta“.

Jednog martovskog dana, u svojoj 55. godini, Danilo Lazović je iznenada preminuo od posledica srčanog udara. Prerani odlazak popularnog glumca duboko je šokirao pozorišne i filmske krugove, ali i običan svet čije je poštovanje i ljubav godinama uživao.

Umesto govora, na komemorativnom skupu u Narodnom pozorištu pušten je čuveni monolog iz poeme „Kosovski zavet cara Lazara“, koji je veliki besednik govorio po tekstu svetog vladike Nikolaja Velimirovića.

Slavni glumac sahranjen je na Topčiderskom groblju u Beogradu.

Ime Danila Lazovića danas simbolično nosi nekoliko ulica gradovima i selima Srbije.