Jednodnevni sremski „đir“ | Gde na izlet?!

Nakon što je južnobanatska avantura dokazala da i ravnica ima svoje turističke „štihove“, predlog za novi, jednodnevni, izlet nalazi se u sasvim suprotnom pravcu, u širokoj sremskoj ravnici između vijugave Save i šumovitih grebena Fruške Gore.

Putešestvije bogato sadržajima valjalo bi započeti u ranim prepodnevnim časovima kako bi planirani itinerer bio u potpunosti ispoštovan.

Najbrži način za stizanje do prve destinacije (iz pravca Beograda) jeste autoput prema Šidu, a zatim i kratkotrajna vožnja najnovijim krakom autoputa Miloš Veliki do surčinske petlje, odakle se preko Jakova stiže u Boljevce.

• Preporučujemo: Avala i Kosmaj u jednom danu | Gde na izlet?!
• Preporučujemo: Izletišta u okolini Beograda koja vredi obići

Nautičko selo „Biser“

U Boljevcima, na obali Save, nalazi se nesvakidašnja i sasvim jedinstvena turistička atrakcija u Srbiji – nautičko selo „Biser“. Kompleks od 16 autentičnih i savremeno opremljenih kućica na vodi koje se mogu iznajmiti poput apartmana, predstavlja izuzetno originalan način da se provede vikend ili čak čitav godišnji odmor na reci. Iako ne planiramo da se ovde predugo zadržavamo, ova destinacija se prosto ne sme preskočiti ako ste u blizini. Okuka Save u ovom delu njenog toka stvara utisak da se nalazite u svojevrsnom zalivu sa fenomenalnim pogledom na veliku reku i gustu šumu na njenoj desnoj obali. Kako kupanje u reci zvanično nije dozvoljeno, sportovi na vodi i pecanje su glavne aktivnosti u nautičkom selu tokom leta. U zaleđu ovog jedinstvenog naselja na vodi nalazi se i prostrano izletište sa sportskim terenima i zabavnim sadržajima za decu, restoranima i kafićima za odmor i okrepljenje čak i ako niste gosti sela. Osim prelepog ambijenta, važan adut ovog mesta je što najčešće nema velike gužve, što ga čini idealnim za odmor i rekreaciju.

Bojčinska šuma

Samo 5 kilometara udaljena od Boljevaca, nalazi se gusta i prelepa Bojčinska šuma. Nekada lovište kralja Aleksandra Karađorđevića, tokom Drugog svetskog rata bila je važna strateška tačka partizanske narodno-oslobodilačke armije, da bi danas predstavljala popularno izletište sa mnoštvom sadržaja - pešačkim i trim stazama, letnjom pozornicom, mini-ergelom i čuvenom Bojčinskom kolebom. Posebnu draž ovoj šumi daje činjenica da u diskretno ograđenom prostoru, u potpuno prirodnom okruženju, bezbrižno šetaju i hrane se svinje mangulice, koje se u većini slučajeva mogu posmatrati sa same staze. Ipak, kako je šuma močvarnog tipa, smeštena u neposrednoj blizini savske obale, sredstvo za zaštitu od komaraca je topla preporuka.

Obedska bara

Iz Bojčinske šume, put nastavljamo uz levu obalu Save, nakon dvadesetak kilometara stižući do sela Obrež, gde se nalazi sedište i Info centar Specijalnog rezervata prirode Obedska bara. Jedno od najstarijih zaštićenih područja u svetu (1874.) predstavlja pravu oazu biodiverziteta i jedno od najvećih staništa ptica u Evropi. Močvarno-šumski kompleks nastao presecanjem jednog savskog rukavca (mrtvaja) dom je i za više desetina vrsta riba. Ovo jedinstveno carstvo živog sveta moguće je obići i sa kopna i sa vode, kroz pešačke ture u pratnji stručnog vodiča, zatim sa katamarana, ali i u sopstvenoj režiji, iznajmljivanjem drvenih čamaca na vesla. Posmatranje ptica i čitavog područja iz jednog drugačijeg ugla moguće je i sa vidikovca – visoke osmatračnice zvane „Kula Obeda“. Kompletan obilazak rezervata može potrajati između tri i četiri sata, pa bi nakon ove destinacije idealno bilo potražiti okrepljenje i odmor. Odlična prilika za tako nešto može predstavljati neki od mnogobrojnih restorana na Fruškoj Gori, ali na putu do nje, valjalo bi zastati na još jednom mestu.

• Preporučujemo: Etno sela u Srbiji - ideje za alternativni odmor

Muzej hleba „Jeremija“

U Pećincima se nalazi jedan sasvim neobični i jedinstveni muzej u Srbiji. Simbolično, u najvećoj žitnici Evrope, smešten je i Srpski muzej hleba „Jeremija“. Zbirka od preko dve hiljade eksponata najrazličitijih hlebova i pogača rezultat je dugogodišnjeg istraživačko - sakupljačkog rada i entuzijazma, putovanja po svim krajevima Srbije i upoznavanja istorije, tradicije, navika i običaja pri mešenju hleba u različitim delovima zemlje. Najreprezentativnija je svakako zbirka obrednih hlebova, koju čini čak 96 različitih vrsta pogača i hlebova od kojih se neki i danas, kao takvi, mese u pojedinim delovima Srbije. Odlična prilika da (ako već niste) ogladnite pred pauzu na Fruškoj Gori. Ipak, važna napomena u ovoj priči je da je poseta Muzeju moguća samo vikendom, uz obaveznu prethodnu najavu.

Vinarija Kovačević

Posetom Muzeju hleba napuštamo takozvani donji Srem i približavamo se gornjem, „vinskom“ Sremu. Južne padine Fruške Gore poznate su kao tradicionalno vinogorje u kome se proizvode neka od najkvalitetnijih vina na našim prostorima. Među velikim brojem proizvođača vrhunskih vina, tradicijom i proizvodnom infrastrukturom, možda i najviše, ističe se Vinarija Kovačević. Za sve ljubitelje rajskog napitka ova vinarija za svoje posetioce organizuje obilazak podruma i kratki kurs somelijerstva, uz prezentaciju procesa proizvodnje vrhunskih vina i degustaciju istih. Da užitak bude upotpunjen, Vinska kuća Kovačević, na putu Irig – Novi Sad, može biti odlično mesto za ručak i predah pred nastavak puta i poslednju trećinu današnje ture.

Manastiri Novo i Staro Hopovo

Samo nekoliko kilometara od Vinske kuće Kovačević nalazi se jasno obeleženo skretanje za manastire Novo i Staro Hopovo. Poznato je da se na Fruškoj Gori nalazi čak 16 srednjovekovnih pravoslavnih manastira zbog čega ova planina simbolično nosi i naziv Srpska Sveta Gora. Manastir Novo Hopovo jedan je od najznačajnijih srpskih, pa tako i fruškogorskih, manastira uopšte. Podignut u drugoj polovini 15. veka, previše puta je skrnavljen, paljen, pljačkan, ali i uvek iznova obnavljan. U njemu od 16. veka počivaju mošti svetog velikomučenika Teodora Tirona. U harmoničnom ambijentu fruškogorskih padina, a svega 600 metara udaljen od prometnog magistralnog puta, ovaj manastir odiše neobičnim mirom, kao i njegov metoh, dva i po kilometra udaljeni, manastir Staro Hopovo.

Iriški venac

Svima dobro poznati prevoj Iriški venac, na putu Ruma – Novi Sad, predstavlja svojevrsni centar Fruške Gore, gde se nalazi sedište istoimenog nacionalnog parka, ali i polazišta brojnih pešačkih i biciklističkih staza koje „šaraju“ i povezuju ovu lepu planinu. U njegovoj neposrednoj blizini nalazi se i nekoliko istorijskih spomenika, od kojih se posebno ističe monumentalna „Sloboda“, zatim, vidikovac sa kojeg se pruža prelep pogled na Novi Sad, a tu je i čuveni TV toranj, teško oštećen, ali ne i srušen tokom NATO bombardovanja 1999. godine.

Fruška Gora, kao i čitav Srem, dali bi se istraživati danima, ali u ovom slučaju živopisnim putem duž planinskog grebena spustićemo se na regionalni put i pred smiraj dana, preko Inđije, lagano krenuti prema Beogradu.

Zoo park Koki

Poslednja destinacija na ovoj izletničkoj ruti mogao bi biti mini zoološki vrt, smešten na samom ulazu u Inđiju iz pravca Novog Sada. U pitanju je Zoo park „Koki“, zelena oaza nastala inicijativom i entuzijazmom jednog čoveka, na mestu na kome se pre 25 godina nalazila divlja deponija. Sa jasnom idejom, posvećenim radom, osnivač i vlasnik ovog parka, gospodin Slavko Popović, je od rugla Inđije načinio reprezentativan park kojim bi se ponosili i veći gradovi Srbije. Park koji je ubrzo postao i mini zoološki vrt, poseduje 20-ak vrsta životinja i preko 130 jedinki, a najatraktivnije među njima su svakako medvedi, papagaji, majmuni i lame.

Proizvod ove lepe ideje i plemenite misije bio bi ujedno i poslednje stajalište pred povratak u beogradsku svakodnevicu, do sledećeg izleta i novih sjajnih atrakcija...

Tip izleta: Jednodnevni

Optimalno vreme trajanja izleta: 12h

Prevoz: Automobil/motor

Okvirna kilometraža: 210 km

Fizički zahtevno: 1/5

Prosečan budžet (po osobi): 3,500 – 4,000 RSD