Milan Đ. Milićević | Poreklo naziva ulica

Milan Đakov Milićević (1831 - 1908) bio je cenjeni srpski književnik, putopisac i verovatno najveći hroničar jednog burnog razdoblja u novijoj srpskoj istoriji. Istaknuti pedagog i kulturni radnik, bio je i ministar u vladi Kneževine i Kraljevine Srbije, a naposletku i predsednik Srpske Kraljevske Akademije.

Rođen je u Ripnju, šumadijskom selu nadomak Beograda, gde je uz pomoć oca, jednog od retkih pismenih ljudi u to vreme, naučio da čita i piše. U duhu vremena i crkveno-školskog obrazovanja, bogoslovsku školu završio je u Beogradu i nakon toga gotovo pola veka radio kao državni činovnik, na različitim funkcijama.

Zahvaljujući dugom i kontinuiranom stažu u državnoj službi, Milan Đ. Milićević proputovao je zemlju uzduž i popreko, zanimajući se pomno za etnografiju i život srpskog naroda u različitim krajevima, a naročito onim tek oslobođenim od Turaka.

Sintezu svojih zapažanja i saznanja objavio je u svojim kapitalnim delima Kneževina Srbija (1876.) i Kraljevina Srbija (1884). Iako više deskriptivna nego na nauci zasnovana, ova dela i danas predstavljaju neprocenjivo vrednu građu za proučavanje društveno-ekonomskih prilika, istorije i geografije Srbije, odnosno biografija znamenitih Srba iz vremena kada se o tome gotovo uopšte nije pisalo.

Radeći kao pisar, učitelj, prevodilac, a potom i kao načelnik ministarstva prosvete i unutrašnjih dela, te državni savetnik u vreme kneza Mihaila, Milan Milićević je za života objavio preko stotinu dela, čime se svrstao u red najvažnijih hroničara i književnika svog vremena. Kao takav, jedan je od osnivača Srpske književne zadruge, koja je i danas jedna od najznačajnijih kulturnih institucija u državi.

Uz pomenute klasike, koji vremenom dobijaju sve veću naučnu i literarnu vrednosti, neka od najznačajnijih Milićevićevih dela su i Pomenik znamenitih ljudi u srpskoga naroda novijega doba, u kojima su iznete biografije čak 180 istaknutih ličnosti svog vremena, zatim Putnička pisma, Život Srba seljaka, Slave u Srba, Škole u Srbiji, Školska higijena, Školska disciplina, Knez Miloš u pričama, Opštine u Srbiji i drugo.

Da kuriozitet bude veći, put od seoskog učitelja do višegodišnjeg predsednika Akademije nauka i statusa jednog od najvećih srpskih intelektualaca 19. veka, Milan Đ. Milićević prošao je bez ikakvog univerzitetskog obrazovanja, radoznao i samouk.

Za svoje književne i etnografske zasluge dobitnik je više prestižnih odlikovanja srpskog, ruskog i crnogorskog dvora, a izabran je i za člana Ruske akademije nauka.

Milan Đ. Milićević umro je u 78. godini u Beogradu. Simbolično, njegovo ime danas nosi nekoliko ulica u gradovima Srbije, kao i jedna od najvećih i najboljih škola u Beogradu.