Borivoje Stevanović | Poreklo naziva ulica

Borivoje Stevanović (1879 - 1976) bio je poznati srpski slikar - impresionista, prvi akademski slikar južne Srbije, jedan od utemeljivača „beogradske škole“ slikarstva, dugogodišnji profesor crtanja i naposletku redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti.

Rođen je u Nišu, u građanskoj porodici, nedugo po oslobođenju grada od Turaka i njegovog pripajanja tadašnjoj Kneževini Srbiji. Seleći se zbog očeve službe, porodica je jedno vreme živela u Pirotu, da bi se potom obrela u Beogradu, u kome će Borivoje sticati obrazovanje, provesti radni vek i najveći deo svog života.

U Beogradu je njegov dar za crtanje i slikanje počeo intenzivnije da se razvija, u prvoj beogradskoj slikarskoj školi. Po završetku ove škole, ne zaboravljajući svoj rodni grad, odlučio je da svoju prvu samostalnu izložbu, ujedno i prvu umetničku izložbu ikada, napravi u Nišu. Kako je Niš u ono vreme bio umetnički nerazvijena sredina, izložba je organizovana u – kafani.

Kao i većinu slikara sa kraja 19. veka, put visokog slikarskog obrazovanja odveo ga je u Minhen, gde je kao državni stipendista završio poznatu slikarsku akademiju.

Vrativši se u zemlju postao je član Lade - prvog i najstarijeg umetničkog udruženja u Srbiji, čiji su osnivači i članovi, između ostalih, bili i veliki Uroš Predić, Nadežda Petrović, Rista Vukanović, Milena Pavlović Barili i drugi. Takođe, i sam je jedan od osnivača Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS).

Godinama radeći kao nastavnik crtanja u školama u Skoplju i Beogradu, Borivoje Stevanović razvijao je svoj sopstveni umetnički stil, u osnovi impresionistički, ali sa upadljivim ličnim pečatom. Na njegovim radovima preovlađuju prirodni motivi, pejzaži i njihova izražena osvetljenost.

Oslikavanje perifernih delova Beograda (Karaburme, Čubure, Dušanovca i dr.) postalo je zaštitni znak ovog slikara, ali i svojevrsna likovna hronika jednog grada koji tada nije izgledao kao danas. Devojka sa knjigom, Stari grm sa Dunava, Savinačka crkva, Marinkova bara, Čuburski potok i Autoportret, neka su od najvažnijih dela Borivoja Stevanovića.

Na početku Prvog svetskog rata raspoređen je na poslovima vojne pošte, a određeno vreme proveo je i u zarobljeništvu. Nakon rata nastavio svoj prosvetni angažman u Beogradu, sve do penzionisanja.

Drugi svetski rat proveo je u potpunoj izolaciji od društvenih aktivnosti, baveći se slikanjem i živeći usamljenički. Takav način života pratiće ga i u starosti.

Živeći u čak pet državnih uređenja jedne iste zemlje (Kneževina Srbija, Kraljevina Srbija, Kraljevina SHS, Kraljevina Jugoslavija i SFRJ), Borivoje Stevanović doživeo je duboku starost i umro u Beogradu, u svojoj 97. godini.

Simbolično, njegovo ime danas nosi jedna ulica u rodnom Nišu, ali i u beogradskom naselju Medaković 3, čije je predele za života neretko oslikavao.